ทองคำแท่งคือทองที่ขึ้นรูปเป็นลักษณะก้อนสี่เหลี่ยม หรือลักษณะแบนที่เรียกว่าเหรียญ ทองลักษณะประเภทนี้จะไม่นิยมใช้เป็นเครื่องประดับหรือพกพาไปไหน แต่นิยมนำเก็บไว้ในตู้เซฟหรือฝากไว้กับทางธนาคาร ไว้สำหรับเป็นทรัพย์สมบัติและเก็งกำไร ในส่วนของทองคำรูปพรรณก็ใช้เก็งกำไรและเก็บเป็นทรัพย์สินได้เช่นกัน แต่นอกเหนือจากนั้นก็ยังมาใช้เป็นเครื่องประดับตกแต่ง ใส่เพี่อความสวยงามกันได้อีกด้วย เมื่อเราไปซื้อทองคำประเภททองรูปพรรณ ไม่ว่าจะเลือกซื้อที่ร้านทองร้านใดที่ไหนก็แล้วแต่ นอกจากราคาของทองที่มีอัตราของราคาที่แน่นอนซึ่งกำหนดไว้ในแต่ละวัน ที่เราสังเกตได้จากราคาที่ร้านทองแต่ละร้านติดป้ายบอกเอาไว้หน้าร้านแล้ว ราคาของทองรูปพรรณยังรวมเพิ่มกับสิ่งที่เรียกกันว่า ค่ากำเหน็จ อีกด้วย หลายคนคงจะสงสัยกันว่า แล้วค่ากำเหน็จนี่คืออะไร เขาคิดจากส่วนไหนและมีความจำเป็นต้องมีค่ากำเหน็จด้วยหรือ แล้วในส่วนของทองคำแท่งมีค่ากำเหน็ดด้วยหรือไม่ คำตอบก็คือ ค่ากำเหน็จเป็นสิ่งจำเป็นที่ร้านทองทุก ๆ ร้านจะต้องคิดเพิ่มกับลูกค้า เพราะราคาทองรูปพรรณที่มีเฉพาะค่าทองตามอัตราตลาดทองคำนั้น ยังไม่รวมค่าใช้จ่ายอื่น ๆ นั้นก็คือ ค่ากำเหน็จ ซึ่งค่ากำเหน็จนั้นก็คือ ค่าแรงงานของช่างฝีมือหรือช่างที่ทำทองให้เป็นรูปร่างและลวดลายสวยงามของทองรูปพรรณที่เราซื้อนั่นเอง โดยทั่วไปทางร้านขายทองคำก็จะมีอัตราของค่ากำเหน็จที่แจ้งไว้แล้วล่วงหน้าให้ลูกค้าทราบ เมื่อเราเลือกซื้อทองรูปพรรณได้ตามที่ต้องการถูกใจแล้ว ทางร้านจะเคาะราคาทองจากการชั่งน้ำหนักของตัวทองโดยเทียบอัตราจากค่าทอง ณ เวลานั้น จากนั้นก็บวกกับค่ากำเหน็จเข้าไป ก็จะได้ราคาที่เราจะซื้อต่อชิ้นทองรูปพรรณ ในส่วนของทองคำแท่งนั้นจะไม่มีค่ากำเหน็จ เพราะรูปแบบของทองคำแท่งจะหลอมมาง่าย ๆ ไม่ต้องใช้เวลาฝีมือของช่างมากนัก แต่ก็จะมีค่าบล็อกเข้ามาแทน Read More
